Quot superficies tegumentorum pro cuspide terebrali HSS? et quae melior est?
Terebrae chalybis celeris (HSS) saepe varias superficies tegumenta habent, quae ad earum efficaciam et diuturnitatem augendam designantur. Inter tegumenta superficialia frequentissima pro terebris chalybis celeris sunt hae:
1. Tegumentum Oxidi NigriHoc stratum gradum resistentiae corrosionis praebet et frictionem in perforatione minuit. Etiam adiuvat ad lubricantem in superficie perforationis retinendum. Terebrae oxydo nigro obductae aptae sunt ad perforationem generalem in materiis ut ligno, plastica et metallo.
2. Tegumentum Nitridi Titanii (TiN)Obductio TiN resistentiam attritionis auget et frictionem minuit, ita vitam instrumenti extendens et efficaciam in applicationibus perforationis altae temperaturae emendans. Terebrae TiN obductae aptae sunt ad perforandas materias duras, ut chalybem inoxidabilem, ferrum fusum, et titanium.
3. Obductio e titanio carbonitrido (TiCN): Comparata cum obductione TiN, obductio TiCN maiorem resistentiam attritionis et caloris habet. Apta est ad perforanda abrasiva et materias altae temperaturae, ut vitam instrumenti et efficaciam in applicationibus perforationis difficilibus augeat.
4. Tegumentum titanii aluminii nitridi (TiAlN): Tegumentum TiAlN inter supradicta tegumenta summum gradum resistentiae attritionis et caloris habet. Aptum est ad perforandum chalybes induratos, mixturas altae temperaturae, et alias materias difficiles, ut vitam instrumenti extendant et efficaciam in condicionibus difficilibus perforationis augeant.
Quod stratum melius sit, pendet ex specifica applicatione perforationis et materia perforanda. Quodque stratum singularia commoda offert et pro variis generibus materiarum et condicionibus perforationis designatum est. Ad perforationem generalem in materiis communibus, terebra oxido nigro obducta sufficere potest. Attamen, pro applicationibus difficilioribus cum materiis duris vel altae temperaturae,Terebrae TiN, TiCN, vel TiAlN obductae propter auctam resistentiam detritionis et caloris fortasse aptiores sunt.
Tempus publicationis: Iun-XX-MMXXIV